- شادی نمودن(خَ کَ دَ)
شادی کردن. ابتهاج. تبشیش. (مصادر اللغۀ زوزنی). تبهج:
فرود آمد از اسب گشتاسب زود
بر او آفرین کرد و شادی نمود.
فردوسی
فرود آمد از اسب گشتاسب زود
بر او آفرین کرد و شادی نمود.
فردوسی
معنی شادی نمودن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ تِ تَ)
لغت نامه دهخدا
خشونت نمودن. کج خلقی نمودن. تندی کردن. درشتی نمودن. تیزی نمودن:
که هر جای تندی نباید نمود
سر بی خرد را نباید ستود.
فردوسی.
شهنشاه در جنگ مردی نمود
دلیری و تندی و گردی نمود.
فردوسی.
چو آشفته شد شیر تندی نمود
سر نیزه را سوی او کرد زود.
فردوسی.
چرا تندی نماید مهربانی
که از دلدار نشکیبد زمانی.
(ویس و رامین).
پدر را جفا کرد و تندی نمود
که آخر ترا نیز دندان نبود.
(بوستان).
و رجوع به تند و تندی کردن شود
که هر جای تندی نباید نمود
سر بی خرد را نباید ستود.
فردوسی.
شهنشاه در جنگ مردی نمود
دلیری و تندی و گردی نمود.
فردوسی.
چو آشفته شد شیر تندی نمود
سر نیزه را سوی او کرد زود.
فردوسی.
چرا تندی نماید مهربانی
که از دلدار نشکیبد زمانی.
(ویس و رامین).
پدر را جفا کرد و تندی نمود
که آخر ترا نیز دندان نبود.
(بوستان).
و رجوع به تند و تندی کردن شود
(خُصْ یَ / یِ بَ کَلْ لَ جَ تَ)
لغت نامه دهخدا
شوخی کردن. بیشرمی و بی ادبی کردن. ظاهرکردن و نمودار ساختن آثار و علائم شوخی:
از آن شوخی و نادانی نمودن
خجل گشتن پشیمانی فزودن.
نظامی.
رجوع به شوخی شود
از آن شوخی و نادانی نمودن
خجل گشتن پشیمانی فزودن.
نظامی.
رجوع به شوخی شود
(خِ رَ مَ تَ)
لغت نامه دهخدا
شتابی کردن. شتاب کردن. تعجﱡل. تغلغل. تهریف. عسل. عملسه. عیهمه. مداغصه. نزر. (منتهی الارب). افراط، شتابی نمودن در کاری. (منتهی الارب) ، وانمودن که شتاب دارد
